Marian Lemieszek ur. 16.07.1920 r. w Sutnie, pow. Bielsk Podlaski woj. Białystok. Przed deportacją mieszkał w Wieliczkowicach gm. Wołczyn w powiecie Brześć nad Bugiem, gdzie jego ojciec był gajowym. Wraz z rodziną został deportowany przez okupanta sowieckiego 10 lutego 1940 roku na daleką północ Rosji na "nieludzką ziemię" do Archangielska, rej. Chołmogry, pos. Worda.

Po amnestii w 1941 roku udał się na poszukiwanie Wojska Polskiego, aby 2 lutego 1942 roku, w Uzbekistanie, w miejscowości Karmene wstąpić do II Korpusu Wojska Polskiego.

Z armią Andersa był w Iranie, Iraku, Palestynie, Jordanii, Egipcie, aż w 1944 roku do Włoch.

Został przydzielony do 2 Grupy Artlerii II Korpusu Polskiego. Jego dowódcą był płk (gen. bryg.) Ludwik Ząbkowski. I właśnie jako artylerzysta ze stopniem Bombardiera wziął udział Marian Lemieszek w walce o Monte Cassino.

Podczas kampanii włoskiej poza obowiązkami wynikającymi ze stanowiska służył też jako kierowca dowódcy. Czego dokumentem jest tymczasowo wydane prawo jazdy:

Zachowały się również dwie pamiątkowe fotografie przedstawiające mojego dziadka jako szofera  bantama BRC tzw. jeepa. 

Za zasugi otrzymał pamiątkową odznakę:

Odznaka pamiątkowa 2 Grupa Artylerii (Grupa Artylerii Armii) – wielka jednostka artylerii Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w latach 1943-1947. Zatwierdzona Dz. Rozk. Dowódcy 2 Korpusu nr 103, poz. 601 z 17 września 1946 roku odznaka ma kształt krzyża Monte Cassino. Na krzyż nałożony jest wieniec laurowy w kształcie koła. W centrum umieszczona syrenka oraz skierowany do dołu pocisk artyleryjski, który łączy się z oznaką 8 Armii Brytyjskiej. Pozostałą przestrzeń koła wypełniają promienie z wachlarzowato ustawionych tarczy, imitujące wybuch pocisku. Dwuczęściowa - wykonana w białym metalu, emblemat z wieńcem wykonany z kontrą, łączony z krzyżem na dwa nity tulejkowe

Oraz Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino – polskie odznaczenie wojskowe wprowadzone rozkazem Naczelnego Wodza z dnia 26 lipca 1944 roku jako odznaka pamiątkowa dla żołnierzy 2 Korpusu, uczestniczących w walkach pod Monte Cassino, celem upamiętnienia czynów oręża polskiego, dokonanych przez żołnierzy 2 Korpusu na ziemi włoskiej, ukoronowanych zdobyciem Monte Cassino.

Przeżywszy tą najkrwawszą bitwę w historii II Korpusu szedł dalej w górę włskiego „buta”. Frontem Adriatyckim przez Ankonę , Linię Gotów, aż do Bolonii gdzie pod koniec kwietnia 1945 zakończyła się dla niego wojenna przygoda.

Został za to odznaczony tą oto pamiątkową odznaką:

W 1946 roku został przetransportowany wraz z całym Korpusem do Wielkiej Brytanii.

Dziadek długo zastanawiał się nad powrotem  do "wolnej Polski" .  Jak opowiadał - po dwóch nieprzespanych nocach, chodząc ciągle po baraku w Anglii i rozmyślając podjął decyzję o powrocie do kraju. Wsiadł na statek płynący do portu w Gdyni mając świadomość, że będąc żołnierzem Andersa nie będzie miał lekko w kraju o wolność, którego walczył. Jak mówił chciał wrócić, bo nie wiedział co dzieje sie z jego bliskimi. Gdyby został nigdy mógłby się o tym nie dowiedzieć, a na pewno niezbyt szybko. Gdy statek odbił od brzegu zaczęto rozdawać listy. Wśród nich był list do niego. List z domu rodzinnego. Dostał wiadomość, że w domu wszystko dobrze.Wszyscy zyją. W takiej sytuacji jego decyzja o powrocie okazała się nie do końca dobra. Niestety statek już odcumował. Powrotu do życia na zachodzie nie było...  Wrócił i od 1947 mieszkał w Białczu, gm. Witnica pow. Gorzów Wlkp. Założył rodzinę. Razem z żoną Kazimierą przeżyli 53 lata, wychowali pięcioro dzieci.
Niestety 27 maja 2002 roku nieszczęśliwy wpadek drogowy skrócił jego życie.
Dumna z niego rodzina nie zapomniała o jego zasługach dla kraju, o czy świadczy napis na jego pomniku…

Piotr Lemieszek - wnuk